Cildiye bölümünün doktoru Profesör Meral hanımdan gerekli anlatımları dinlendikten sonra serviste yatağıma yatıp Konya’daki her saat başına varmadan arayıp soran aile bireylerim abim annem babam ve ablam, babama durumu nasıl anlatırım diye düşündüm ailem arayarak nasıl olduğumu sordu. Şimdi kendimi onların yerine koyup onların yaşadığı durumu düşünüyorum da gerçekten çok zor bir durum. Ciğerinden bir parça 350 km ilerde bir hastanede kendi başına yatıyor ve sen imkânlar dan dolayısıyla çaresizsin şimdi bu açıdan düşününce o günleri bu günlerle kıyaslayınca daha da iyi anlıyorum. Durumu aileme direk anlattım hiçte korktuğum gibi olmadı. Babam bana kendime güvenmemi ancak inanırsak hastalıkla baş edebileceğimizi söyledi. “İstersen geleyim mi yanına?” Diye sordu.
Babam 13 yaşında olmama rağmen işte o an benim bir karar vermemi sağladı. Verdiğim o kararla birlikte hayatta ve hastanede artık yalnız olacağımı bilmiyordum. Bunun aslında çok ta iyi olduğunu söyleyebilirim 😅😅
“Yok, baba ben burada iyiyim” Diyerek babamı da rahatlatıp olanı biteni anlattım. “Fizik tedavi bölümüne cildiyeden sonra eklem ağrılarım sebebiyle yatışım isteniyor ”Dedim
Babam bunlar da geçer rahat ol gözünün gördüğünden korkma diyerek beni sakinleştirici bir üslupla rahatlattı. O Zaman Konya da çektiğim Behçet in sendromlarından dolayı çok zayıf düşmüştüm. Cildiye de verilen koltizon ile birlikte çok yiyor kilo alıyordum. Doktorlar “Tuzlu yeme!” Dedikçe arada birde olsa kaçamak yapıyordum. Diyet yemekleri ile pek aram yoktu yanımdaki diğer hastalar normal yemekleri yiyemeyip çöpe atarlardı ben içimden kızardım… Ama haklılarmış hele ki bu günlerde şu covid 19 pandemi süresinde o zamanın şartlarını da düşününce… Bana zordu ama aileme üzülmesinler diye asla belli etmedim diyerek
İnanmazsınız Ankara ya geldiğimde 35 kilo civarında idim yiyerek 20 güne varmadan 55 kilo civarına tırmanmıştım. Hastanede giydiğim eşortman üzerime olmamaya başlamıştı.
Param vardı kendime eşortman alacaktım. İlk defa hastanenin dışına çıkacaktım o güne dek her şeyi kantinden hallediyordum. Hastaneden doktorlardan izin alarak çıktım. Onlarda beni tıpkı annem gibi dikkatli ol! Diyerek tembihlediler 😊
Allah razı olsun hepsinden.
Ankara’da ilk alışverişimi yaptım bir eşofman üstü aldım artık nasıl büyük aldıysam yâda kiloluysam halen arada kullanıyorum halen üzerime oluyor 😊
Her giydiğimde aklıma gelir hastaneden çıkıp ta hastaneye yakın semt çarşısına gidişim.
Düşünüyorum da hayat anı olduğu gibi yaşayınca güzel
Hele bu güzellikle sağlıklı olunca daha da güzel şükür elhamdülillah
Herkese hayırlı günler dilerim arkadaşlar😊
Devam Edecek
